Rys historyczny
Podobizny tych zwierząt występują na rzeźbach babilońskich. Psy te ze względu na swoją siłę i masę były przystosowywane do walki. Dawni przodkowie dzisiejszego mastifa angielskiego pochodzą z Azji Środkowej. Podczas okupacji Brytanii przez Rzymian pies ten stał się popularny ze względu na siłę. Psy były przywożone do Rzymu głównie jako atrakcja dla ludzi podczas walk w koloseach. Walczyły m.in. z lwami, tygrysami, bykami.
W XVII- wiecznej Anglii mastify wykorzystywane były jako psy pilnujące terenów łowieckich bogatej szlachty przed kłusownikami. Na początku XX wieku mastify występowały nielicznie. Kilku hodowców postanowiło jednak "reaktywować" rasę. Tuż przed wybuchem II wojny światowej liczba reprezentantów tej rasy zwiększyła się, a po wojnie nastąpił ponowny regres w ich hodowli. W tym czasie podjęto próby mieszania ocalonych mastifów angielskich z osobnikami z USA.
Budowa
Mocna i masywna. Mastif angielski jest jedną z największych ras psów na świecie. Aicama Zorba of La Susa z Londynu jest uważany za największego psa świata. Niepotwierdzone źródła podają, że w 1989 osiągnął 155 kg masy ciała.
Szata i umaszczenie
Maska czarna, umaszczenie od morelowego po srebrne, ciemno pręgowane.
Zachowanie i charakter
Łagodny, pomimo swej mocnej i muskularnej budowy jest cierpliwym i oddanym psem rodzinnym, jednak w stosunku do nieznajomych może okazać cechy psa obronnego. Jest skłonny do podporządkowania się, lecz z racji na swoją siłę potrzebuje właściciela, który będzie potrafił nad nią zapanować w razie potrzeby. Trzeba zapewnić mu dużo codziennego ruchu. Wrażliwy na niespodziewane dźwięki.
Materiał: Strony internetowe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz